Jakub
Temat:
Pożegnania. Projekt Dear Data Poland był dla mnie bardzo ciekawym doświadczeniem. Cyklicznie wymuszał moją kreatywność. Mój umysł przez cały rok pracował na wyższych obrotach. Zbieranie danych bywało bardzo męczące, podobnie jak szukanie pomysłów na ich wizualizacje. Z większość kartek nie jestem dostatecznie zadowolony, warto jednak było ten projekt realizować dla tych kilku kartek ulubionych. Bardzo dziękuję Krzysztofowi za podchwycenie mojego pomysłu na start polskiej edycji Dear Data oraz Klaudii za zastąpienie Krzysztofa i uratowanie tego projektu. Mam nadzieję, że nasze kartki powstałe w tym projekcie będą dla nas wspaniałą pamiątką na całe życie.
Zbieranie danych:
Do tematu ostatniej kartki podszedłem dosłownie. Liczyłem i kategoryzowałem pożegnania, których byłem uczestnikiem. Były to pocałunki, przytulenia, handshake, słowa lub tekst.
Rysowanie:
Kartka przedstawia chronologię wszystkich moich pożegnań z całego tygodnia. Im większy symbol, tym czulsze pożegnanie.
Kartka Klaudii:
Klaudia podeszła do tematu podobnie jak ja, jednak znacznie bardziej go zgłębiając. Klaudia, trzymaj się, jesteśmy w kontakcie, do usłyszenia, do zobaczenia 😉
Proces:
Klaudia
Temat:
O nie, to już koniec. A może: uff, to już koniec? Targają mną sprzeczne uczucia 🙂 Z jednej strony nie chcę się żegnać. Dear Data było dla mnie ciekawym i kreatywnym urozmaiceniem tygodnia. Z drugiej strony przekonałam się, jak ciężko jest nieustannie myśleć o zbieraniu danych i zachować regularność w nadawaniu pocztówek. Bywały kryzysy, ale widok nowej kartki w skrzynce pocztowej rekompensował poświęcony czas i wysiłek. Uważam, że nasza galeria kartek jest imponująca!
Zbieranie danych:
W tym tygodniu pożegnań było o wiele więcej. Zapisywałam je w notesie lub na telefonie. Mam nadzieję, że nie pominęłam więcej niż 10% pożegnań.
Rysowanie:
Ostatnia kartka zasłużyła na więcej niż jeden wykres. A pożegnania niejedno mają imię. Odbywają się o różnych porach dniach. Czasami są bardzo formalne, czasami serdeczne i czułe. Bywało, że miałam po nich zły nastrój. I mimo że cały tydzień spędziłam w Warszawie, witałam i żegnałam się z rozmówcami z całej Polski. Niektóre pożegnania wypowiedziałam, inne napisałam tekstowo. I te wszystkie aspekty znalazły się na kartce. Wyszedł misz-masz, ale tak miało być.
Kartka Jakuba:
Wiedziałam, że Jakub zakończy projekt kółkami 🙂 Nie mogło być inaczej! Podoba mi się mocne zaakcentowanie pocałunków.
Jakub, daliśmy radę! Do zobaczenia i może jeszcze uda nam się wspólnie zrealizować jakiś projekt!
Proces:
