Jakub
Temat:
Kilka lat temu odkryłem, że trzy bliskie mi osoby urodziły się tego samego dnia, tj. 19 stycznia. Długo był to dla mnie argument, żeby chociaż trochę wierzyć w horoskopy. Przy okazji realizacji tego tematu, chciałem przetestować moc tego argumentu. Po tym tygodniu wnioskuję, że jest on raczej słaby.
Zbieranie danych:
W pierwszej kolejności cofnąłem się do lat szkoły podstawowej i zacząłem spisywać listę moich przyjaciół. Od lat młodzieńczych do dzisiaj. Łącznie naliczyłem 19 osób. Dla każdej z nich sprawdziłem znak zodiaku i naniosłem na odpowiednie miejsce w wykresie. Następnie przeczytałem kilka horoskopów opisowych mojego znaku (Panna) w kontekście powiązań z innymi znakami. Dzięki temu naniosłem na wykres znaczniki znaków, z którymi szczególnie dobrze powinienem się dogadywać.
Rysowanie:
Wykres jest bardzo prosty. Moja dziewczyna, pierwsza recenzentka moich kartek uważa ją za niezbyt atrakcyjną, ale czytelną i skutecznie obrazującą temat. To chyba sukces 🙂
Kartka Klaudii:
Sieć relacji w ciekawy sposób pokazuje ludzi jako łączników relacji, ale też jak ważne są dla nas znajomości z lat szkolnych/studenckich. To w tym wieku budujemy najtrwalsze relacje. Kartka Kaludi, poniekąd potwierdza teorię tzw. Liczby Dunbara, tj. że m.in. ⅔ naszego czasu na relację społeczne poświęcamy tylko 15 osobom.
Proces:
Klaudia
Temat:
Wspaniały temat 🙂 Skłonił mnie do zastanowienia się, z iloma osobami faktycznie utrzymuje regularne kontakty, mamy wspólne zainteresowania i tematy do rozmowy.
W tym tygodniu myślałam również o trwałości (lub nietrwałości) znajomości nawiązywanych przeze mnie w ostatnich latach. Będąc już dorosłym nie jest tak łatwo się głęboko zaprzyjaźnić. Najbliższymi dla mnie osobami (jak widać na kartce) pozostają te, które poznałam w szkole i na studiach. Jednak na szczęście regularnie poznaję nowych znajomych, którzy są dla mnie źródłem inspiracji czy nowych przemyśleń.
Mam również refleksję, że w czasie pandemii trudno jest należycie zadbać o relacje. Wspólne przeżycia, długie rozmowy i dziwne przygody są rzadsze, a przecież to one najbardziej zbliżają ludzi i wspomina się je po latach.
Zbieranie danych:
Ze względu na dość ograniczone kontakty “na żywo”, postanowiłam w tym tygodniu po prostu na chwilę się zatrzymać i sprawdzić, z iloma osobami miałam bieżący, pozazawodowy kontakt i do ilu osób bez wahania mogłabym się w tym tygodniu odezwać z propozycją obiadu, spaceru, rozmowy o różnościach i by się raczej nie zdziwiły 🙂
Rysowanie:
Od jakiegoś czasu chodziło mi po głowie narysowanie sieci. Postanowiłam w ten sposób zwizualizować relacje pomiędzy moimi przyjaciółmi i znajomymi. Przez relację rozumiem coś więcej niż przelotną znajomość.
Powstało kilka półwyspów, głównie połączonych kółkiem obrazującym mojego męża-przyjaciela, ponieważ zna on wielu moich znajomych i często się spotykamy w większym gronie.
Widać również kilka większych i mniejszych wysp składających się z osób, które jedynie ja znam (np. znajomości nawiązane w pracy)
Kartka Jakuba:
O, jakie to ciekawe! Kiedyś, przez chwilę, również zastanawiałam się nad znakami zodiaku moich przyjaciół, ale jako osoba małej wiary w astrologię, nie uczyniłam nigdy pogłębionej analizy relacji. Podejrzewam, że podobnie jak w kartce Jakuba, niewiele by z tego wyszło 🙂 W każdym razie bardzo ciekawe podejście do tematu.
Proces:
